Laatste gedicht
Ooit beloofde ik dat het vuur nooit zou doven Dat zo mooi brandde speciaal voor jou alleen Het doofde langzaam toen jij opeens verdween En ik niet meer in het sprookje bleef geloven
Als mens ben jij slim en als vrouw pure magie Ik zie jou daarom nog steeds als mijn evenknie Magische zij en een bijzondere hij
Alleen liefde kan deze vlam weer ontsteken Er bestaat een elf met deze toverkracht Zij heeft mij én vreugde én verdriet gebracht Of ik haar ooit nog zie, blijft een uitroepteken
Ik neem afscheid door mij op glad ijs te wagen Als jij mij wilt, hoef je maar één ding te vragen “Schrijf nog één laatste gedicht speciaal voor mij.”
— geschreven met liefde voor de vrouw die mij zag zoals ik ben en toen verdween
Tags: #liefde #echteliefde #overspel #verlies #Ioana #liefdesverdriet #poëzie #gedichten #zielsverwantschap #verbodenliefde #poëzie #Ioanamaria