Gedichten voor Ioana

Ik haat je, omdat jij zo bijzonder bent En haat mijzelf als ik weer contact wil zoeken Soms als ik aan je denk, hoor ik mijzelf vloeken “Godverdomme, waren wij niet voorbestemd?”

Allerergst, jij verliet mij met een kutsmoes Zes woorden het einde van de geluksroes Onze mooie toekomst werd een naar verleden

Ik mocht van je houden, dus had ik je lief Hield je hand vast dromend van een toekomst samen Jij wou mij voorgoed en ik kon dat beamen Alles wat ik had, gaf ik aan mijn hartendief

Nu haat ik je, zodat ik je ooit vergeet Ben je statisch en niet langer een magneet Je kwam met lef, maar vertrok met laffe schreden

— geschreven met liefde voor de vrouw die mij zag zoals ik ben en toen verdween

Tags: #liefde #echteliefde #overspel #verlies #Ioana #liefdesverdriet #poëzie #gedichten #zielsverwantschap #verbodenliefde #poëzie #Ioanamaria